Atatürk Üniversitesi, Tarih Kısmı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Savaş Eğilmez, modern orduların mimarı Türk Ordusu’nun 2233 yaşında olduğunu belirterek, “Türk ordusunu denemeye kalkmak, çok büyük bir kusur olur” dedi.
Türk Kara Kuvvetlerinin 2233’üncü kuruluş yıl dönümüne ait değerlendirmelerde bulunan Doç. Dr. Savaş Eğilmez, “Bugün ki çağdaş ordularında temelini atmış olan Türk ordusu tam 2233 yaşına girdi. Tarihi incelediğimiz vakit, Türk ordusunun öteki bütün yerleşik ve göçebe kavimlerin ordulardan büsbütün farklı özelliklere sahip olduğunu görürüz” dedi.
Ordu Millet Anlayışı
En değerli farklardan birisinin oburlarının bilakis Türk ordusunun “ücretli” bir ordu olmadığını tabir eden Doç. Dr. Savaş Eğilmez,”Diğer devletlerde askeri güç genelde fiyatlı askerlerden oluşurdu. O denli ki ortaçağ da birçok Türk genci de Roma, Bizans ve Abbasi hilafet ordularında fiyat karşılığında savaşmışlardır.
Diğer bir fark; Türklerde kadın-erkek, yaşlı-genç herkes ve her an savaşabilecek durumda olup, Türklerin sporları, cümbüşleri ve avlanmaları bile savaş tatbikatları niteliğinde idi. Hakanın özel muhafız kıtaları dışındaki merkez orduları, barış devrinde idari teşkilatta yüksek mevkilerde vazife yapan şahısların komutasında ve sorumluluğu altında bulunurdu. Türk ordusunun öteki milletlerin ordularından öteki bir farkı ise temelde süvarilerden kurulu olması idi. Yani atlı kuvvetler yanında yer alan ve daha çok yardımcı kuvvet sınıfına giren piyadelerin sayısı epeyce azdı.
Eski Türk ordusunda en büyük askeri birlik 10 bin kişilik kuvvetten oluşurdu. Bu birliklere “tümen” ismi verilirdi. Tümenler 1000’lere, 100’lere, 10’lara ayrılmış ve başlarına binbaşı, yüzbaşı ve onbaşı üzere kumandanlar tayin edilmişti. Yabancı ordularında Türklerden alıp kullandığı bu onlu sistem birinci kere Asya Hun Hükümdarı Mo-tun (Mete) döneminde (m.ö. 209-174) kullanılmıştır. Bu sisteme sıradan bir askeri teşkilat olarak bakmak çok yanlıştır. Bu sistem Türk toplumunda toplumsal ve idari bakımdan değerli bir fonksiyona sahipti. Bir ve birlikte olma noktasında çok değerli bir katkı sunuyordu. Bu durum Türk devletinin askeri karakterini açıkladığı üzere, Türkler için neden “ordu-millet” tabirinin kullanıldığının en açık izahıdır” diye konuştu.
Sevk ve Yönetimde Birinci Konserve Et Uygulaması
Büyük Türk İmparatorlukları (Asya Hunları, Avrupa Hunları, Gök Türkler) bölümlerinde, o çağların en kudretli askeri gücünü meydana getirmiş olan Türk ordularının asker sayısının hayli fazla olduğunu anlatan Doç. Dr. Savaş Eğilmez, açıklamasını şöyle sürdürdü; “Türkler vaktinin ve etrafın en güç kaideleri içinde dahi yiyecek ve gereç ikmallerini kolay kolay yapmak çarelerini bulmuşlardı. Öbür orduların artlarından, askeri beslemek için binlerce baş sığır sevk etmek zorunda kalınırken, Türkler yiyecek muhtaçlıklarını et konservesi ile karşılıyorlardı. Konserve et, Çin’de ve Avrupa’da ortaya çıkmadan en az 10 asır evvel Türkler tarafından biliniyor ve kimi Latin müelliflerinin Hunların çiğ et yediklerinden bahsetmeleri, eğerlere bağlı çantalarda taşınan bu kurutulmuş et konservesini tanımamalarından ileri geliyordu.
Çağının Ötesinde Türklerin Ulusal ve Yerli Silahları
Her çağın tekniğine nazaran en tesirli silahlar ile donatılmış Türk ordularında, en önemli silah ok ve yay idi. Ok ve yay bir av aleti olarak eski çağlarda çabucak bütün topluluklarda görülür. Ama Türkler ok ve yayı tesirli bir savaş silahı haline getirmişler ve kendi savaş taktikleri için en yeterli formda değerlendirmişlerdir. Türk okçularının tesirli menzili 450 metre civarındaydı. Türkler dolu dizgin giden at üzerinde her tarafa ok atmayı çok uygun biliyorlardı. Yakın muharebede de mızrak, süngü, kalkan ve kılıç kullanırlardı.
Turan (Kurt) Taktiği
Tarihi Türk savaş taktiğinin iki kıymetli özelliği vardı; Bunlar düzmece ricat ve pusu idi. Yani kaçıyor üzere geri çekilerek, düşmanı, çembere almak üzere pusu kurulan bölgeye kadar çekmek (Kurt Oyunu). Bu savaş adabına Türk yurdunun eski isminden ötürü Turan Taktiği denilmiştir. Hatta daha sonraki çağlarda bile bu taktik kullanılarak Malazgirt (1071), Niğbolu (1396) ve Mohaç (1526) üzere zaferler kazanılmıştır.
Türk Ordusunu Denemeye Kalkmak, Çok Büyük Bir Kusur Olur
Evet bugün Türk Milletinin sahip olduğu ordu en az 2233 yaşında. Ve bu yaşla gerçek orantılı olarak güçlü, deneyimli ve kutsal bir yapıya sahiptir. Binlerce yıldır ne için var olduğunu bilir ve ona nazaran hareket eder. Türk halkıyla birebir şeyi düşünür, birebir şey için gayret eder ve tıpkı ülkü uğruna vardır. Zira Türk ordusu; Türk Milletinin kendisidir. Türk milletiyle tıpa tıp tıpkı karakteri taşır. Tıpkı milleti üzere çok sabırlıdır ve sabrı taştığında da onu durduracak hiçbir güç yoktur. Tarih bize, Türk ordusunu denemeye kalkmanın, büyük bir felaketi çağırmayla eş kıymet olduğunu tekraren göstermiştir.”
İHA
