Geçtiğimiz dönemde uzun süredir beklediğim bir film olan Tenet’i nihayet izleyebildim. Nolan filmlerini ayriyeten sevenlerinizin de filmi benim gibi merakla beklediğine eminim. Zira film Inception ve Interstellar ile epey benzer. Yine de bizim konumuz Tenet olduğu için sözü fazla uzatmayayım.
Açıkçası film beklediğim kadar karmaşık geçmedi. Üst düzey bir bulmaca değildi hatta tahmin etmesi kolaydı. Konu bakımından filmde karışıklık yaratan şey fikrimce bir paradoksu işliyor oluşu. Filmin başındaki opera sekansında karakterin hayatını kurtaran kişinin Neil oluşu, sonrasında işe alındığı sahnede adı bilinmeyen gizemli patronun Neil’in karakteri yakından tanıyor olması ve son sahnede “ben yolun sonundayım sen ise başındasın” demesi bu döngünün tekrar ettiğini gösteriyor. Filmde bu paradoksun halkalarından birini izliyoruz aslında.
İzlerken çekim teknikleri gibi detaylara da bakmaya çalışan bir sinema öğrencisi olarak film birçok yerde ilerleyen dakikalar hakkında spoiler veriyor diyebilirim. Örneğin filmin ilk saatinin sonlarında geçen otoyol sekansında çantayı Sator’a verdikleri anda ortadan geçen gri arabanın içinde başlangıçta bir şoför yok. Araba boş bir şekilde ilerliyor fakat arabayı ikinci kez gördüğümüzde arabanın boş olmadığını ancak arabanın içindeki kahramanın görünmemek için eğildiğini görüyoruz. Yani araba eğilmiş biri tarafından kontrol ediliyor ve bu yüzden de kontrolden çıkıp kaza yapıyor.
Aynı bölümün başlangıcında ise Neil (Robert Pattinson) ve protagonistin (John David Washington) içinde oldukları aracın sağ aynasında her şey yolunda gitmesine rağmen kırıklık ve kurşun izi vardı. Buna benzer bir izi havalimanı sahnesinde de görmüştük ve Neil “Henüz olmadı, olacak!” cevabını vererek bunu açıklamıştı. Bu da demek oluyor ki eğer gerçekten özenli bir izleyiciyseniz filmdeki çoğu olayı önden biraz bile olsa görmeniz mümkün, bu benim çok hoşuma gitmişti.
Filmde oyunculuk ve karakter olarak da Robert Pattinson gerçekten iz bırakan bir performans göstermiş. Başrol olmamasına rağmen hikayede o kadar kritik bir karakteri var ki, başrolü gölgede bıraktı benim için. Bence en etkileyici ve güzel karakterde oydu.
Filmin teknik kısımları hakkında da oyuncuların evrilme sahneleri için tersine konuşmayı, yürümeyi ve dövüşmeyi öğrendiklerini de bir dipnot olarak bırakmak istedim. Christopher Nolan gerçekten
kendisine hayran bırakan bir yönetmen ve en büyük talihsizliği de filminin pandemiye denk gelmiş olması. Kovid-19 salgını olmasa Tenet bir milyon dolar barajını aşabilirdi bence.
